SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO

SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO

 

Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mat 28, 19)

Chrzest św. jest to oierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, w którym człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechu pierworodnego i wraz z łaską uświęcającą czyni nas członkami Kościoła. Pan Jezus ustanowił chrzest św. po swym zmartwychwstaniu i polecił apostołom udzielać go innym następującymi słowami: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Św.; uczcie je zachowywać wszystko, co wam powiedziałem. (Mt 28, 19-20). Chrzest jest koniecznie potrzebny do zbawienia (daje pierwszy raz łaskę uświęcającą) i z wyraźnego rozkazu Chrystusa: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest będzie zbawiony, kto nie uwierzy będzie potępiony” Istotny obrzęd chrztu polega na zanurzeniu kandydata w wodzie lub polaniu wodą jego głowy z równoczesnym wezwaniem Trójcy Świętej, to znaczy Ojca, Syna i Ducha Świętego. Od najdawniejszych czasów chrzest jest udzielany dzieciom, ponieważ jest łaską i darem Bożym, które nie zakładają ludzkich zasług. Wejście w życie chrześcijańskie daje dostęp do prawdziwej wolności. Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu, to Kościół zachęca nas do ufności w miłosierdzie Boże wobec tych dzieci i do modlitwy za nie. Chrztu można udzielić tylko raz w życiu (wyciska na duszy niezatarte znamię) i jest on ważny nawet wtedy, gdy był przyjęty i innej wspólnocie chrześcijańskiej. W razie niebezpieczeństwa śmierci nieochrzczonego każda osoba (nawet niewierząca) może udzielić mu chrztu, pod warunkiem że ma intencję uczynienia tego, co czyni Kościół, i trzykrotnie poleje wodę głowę kandydata, mówiąc: „N. (tu wymienia imię) Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Informacje na piśmie o udzielonym „chrzcie z wody” należy przekazać do parafii rodziców dziecka. Przy chrzcie są obecni również chrzestni, którzy wyznają razem z rodzicami wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest, a po chrzcie mają wspierać rodziców w staraniu o to, by dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem. Dziwne wydaje się sprowadzanie roli chrzestnych przede wszystkim czy jedynie do zakresu obdarzania chrześniaka prezentami.

 

  1. Chrzestnymi mogą być tylko wierzący i praktykujący!!! katolicy, którzy ukończyli 16 lat, byli bierzmowaniinie i nie żyją w niesakramentalnych związkach małżeńskich.
  2. Chrzestni z kancelarii parafii, w której mieszkają, winni dostarczyć zaświadczenie zezwalające im na bycie chrzestnym oraz potwierdzenie przystąpienia do spowiedzi św. Chrzestnymi mogą być osoby przeciwnych płci (w wyjątkowych wypadkach wystarczy jeden chrzestny). Rodzice przynoszą ze sobą metrykę urodzenia dziecka dziecka.