Zespół muzyczny Toque de silencio
Czeska formacja muzyczna Toque de silencio zajmuje się vykonawstwem muzyki żydowskiej.
Jej repertuar tworzą przeważne pieśoie Sefardskich żydów, psalmy i pieśoie żydowskie.
Podstawą muzyki są tematy duchowe. W tekstach pojawja się jakaś symbolika słowna,
za którą ukrywa się tajemnica, która muzyka i słuchacza zainteresuje i pieśoi dodaje tajemny charakter.
Zwyczajnemu dłowieku świeckiemu mowa duchowa zostaje ukryta. Zawiadomienie tekstów jest przekazane
przez słowa w taki sposób, którym przekazywały sie zawiadomienia w działach wielkich malarzów
za pomocą namalowanych symbołów. Emocje, które znajdują sie w żydowskiej muzyce – radośd, żal,
tęsknota po ojczynie, humor – są bezczasowe i dotykają serca każdego człowieka. Wykonawcy raczej chcą
wytlumaczyd czułośd, głęmbokośd i wewnętrzny nabój, który przenika w muzyce Sefardskich żydów,
niż dokładnie cytowad oryginalne kompozycje. Słowa i mełodia są autentyczne. Śpiew przechodzi często
do tematycznej, pózniej do wolnej improwizacji, podkresłając charakter całego utwóru. Muzyka sefardska jest podstawą, z której rozwija się właściwy język muzyczny. Muzyka tradycyjna uzupełniona jest o następne elementy – przedewszystkim jest to czeski folklor, world music i jazz.
Oboje członkowie zespólu mają bogate doświadczenia z interpretacją żydowskiej i sefardskiej muzyki.
Vanda Klapetková – śpiew, flet altowy, percuse – skooczyła studium śpiewania solowego w Pardubicach i
studium śpiewania operowego w klasie prof. Henryki Januszewskiej na Ostrawskim Uniwersytecie.
Już ponad dziesięd lat zajmuje sie wykonawstwem muzyki żydowskiej i barokowej.
Spiewała także w rozmaitych zespolach muzycznych. Jindřich Klapetek – gitara akustyczna, śpiew –
już przy studiach na konserwatoriu L. Janacka w Ostrawie i na Ostrawskim Uniwersytecie brał udział
w różnych zestawach muzycznych. Wykonywał muzyke róznych stylów – muzyke duchową, łudową,
jazz i też muzyke popularną. Oboje wykonawcy byli obecni w czeskich i zagranicznych salach
koncertowych i koscielach (Czechy, Niemcy, Polska, Wielka Brytania) i brali udział w różnych
festiwalach i konkursach muzycznych.
W Polsce już grałyśmy w kościółach np. w miastach