Kuszenie Jezusa

Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i Duch prowadził Go po pustyni przez czterdziesci dni.Był tam kuszony przez diabła. W tych dniach nic nie jadł i po ich upływie był głodny.

Wtedy powiedział do Niego diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rozkaż temu kamieniowi, aby stał się chlebem”. Jezus mu odpowiedział: „Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek.

„Następnie wyprowadził Go wysoko i w jednej chwili pokazał Mu wszystkie królestwa świata. Powiedział do Niego diabeł: „Dam Ci tę całą władzę i jej przepych, ponieważ mnie ona została powierzona i

mogę ją dać komu chcę. Jeśli więc oddasz mi hołd, wszystko będzie Twoje”. Na to Jezus mu odpowiedział: „Napisano: Panu Bogu twemu będziesz oddawał hołd i tylko Jego bedziesz czcił”.

Wtedy zaprowadził Go do Jeruzalem i postawił na szczycie świątyni. Powiedził do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć sie w dół. Przecież napisano: Swoim aniołom wyda polecenie o Tobie,

żeby Cię strzegli, oraz: na rękach będa Cię nosić, abyś nie uraził o kamień swojej nogi”. Jezus mu odparł: „Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana twego Boga”.

Gdy diabeł skończył Go kusić, odstapił od Niego aż do czasu.     

Ewangelia wg Św. Łukasza, 4, 1-13

ZAPRASZAMY :

NA DROGĘ KRZYŻOWĄ W KAŻDY PIĄTEK O 17.30.


NA GORZKIE ŻALE W KAŻDĄ NIEDZIELĘ O GODZ. 14.00
KAZANIE PASYJNE WYGŁOSI KS. PROBOSZCZ Z KOŹLA JANUSZ IWAŃCZUK.

POSYPUJEMY GŁOWY POPIOŁEM
BO Z PROCHU EJSTEŚMY I W PROCH SIE OBRÓCIMY.

Nabożeństwo czterdziestogodzinne – nabożeństwo w Kościele katolickim, związane z końcem okresu karnawału i przygotowaniem do Wielkiego Postu.

Jego inspiracją jest biblijna symbolika liczby 40 – jest to zarówno okres 40 dni postu Jezusa na pustyni, jak też – według tradycji – czas 40 godzin przebywania Jezusa w grobie.

Swoimi początkami sięga ono okresu późnego średniowiecza i miało początkowo charakter czterdziestogodzinnego postu połączonego z modlitwą.

W obecnie obowiązującej formie pojawiło się w końcu XVI wieku. Nabożeństwo to ma obecnie charakter pokutny i ekspiacyjny.

Ma ono być wynagrodzeniem za wszystkie grzechy popełnione. Zaczyna się ono w niedzielę poprzedzającą rozpoczęcie Wielkigo Postu,

a kończy się we wtorek wieczorem przed Popielcem. Jego istotą jest całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu.

Ma ono ożywić pobożność wiernych, a także być przygotowaniem do pokutnego okresu wielkiego postu.

Adoracja zawsze jest zakorzeniona w liturgii eucharystycznej, dlatego jest ono zaczynane lub kończone Mszą Świętą.